Öğle yemeğini Mavikent'in merkezinde bulunan bir pidecide yiyiyoruz. Sonra bi kahveye oturup, sıcağın geçmesini bekliyoruz. Ben bu esnada yine biraz blog'u güncellerken, Tuğrul da Likya Yolu kitabını okumakla meşguldü. Yaklaşık bir saat sonra okuldan çıkan veletler çevremizi sarınca püfür püfür esen ortam bir anda sıkıcı bir yere dönüştü. "Abi bu kaç para, internete girebiliyor musun, chat yapabiliyor musun, oyun oynanıyor mu?" gibi sorularla bezdirince, ufaktan toparlanıp, Karaöz'e doğru yürümeye başladık. Yaklaşık 1 km sonra sahile ulaştık. Sahilde yerden yükseğe kurulmuş, buralarda "Çardak" denilen evlerden vardı bol miktarda. kara tarafında ise yüzlerce sera ve bu seralarda çalışan gariban insanların oturdukları çağdışı mekânlar. Zaten tamamen cam ya da plastikle kaplı seralarda, o sıcakta çalışmak nasıl bir şeydir, düşünmek bile istemiyorum. Allah hepsine kolaylık versin... Sahil boyunca yürüdükten sonra plajın girişinde bulunan "Her şey yasak" tabelasını görünce merak ettik, meğer bu bölge de Caretta Caretta'ların yumurtlama alanıymış. Yaklaşık 2km yürüdükten sonra Karaöz 8km tabelası da karşımıza çıktı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder